تقدیم به رفقایی که جای پدرشون امروز کنارشون خالی بود❤️❤️
و ما نفس ميكشيديم به اميد
و راه ميرفتيم به اميد
و هر روز به ضرب و زور هم كه شده منحنى لبخند را روى صورت هايمان نقاشى ميكرديم…
(رها عابدينى)
و راه ميرفتيم به اميد
و هر روز به ضرب و زور هم كه شده منحنى لبخند را روى صورت هايمان نقاشى ميكرديم…
(رها عابدينى)
- ۳۴.۴k
- ۲۶ بهمن ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۸۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط